BACK in BUKIT LAWANG

Zaterdag het regenachtige Bandung verlaten... Voornemens om er nog een laatste topweek van te maken! Op naar Medan! Afgelopen weken veel gezien en geleerd, over de mensen hier en over mezelf! Ondanks de prachtige dingen die ik hier zie en mee maak, ook een goede les over mijzelf! Had dit veel eerder moeten doen!

Thomas kwam me ophalen van het vliegveld en had niemand nog iets verteld! Eerst even kadootjes gekocht voor Daniël en Dimas en toen op weg naar Bukit-Lawang!
Lilik had de opdracht gekregen om wat touristen op te halen aan het begin van het dorp: surprise!!! Haha leuk! Werd heel hartelijk weer ontvangen door iedereen! Fijn!

JUNGLE TREK PART2
Hoewel ik 5 weken geleden nog schreef en zwoor nooit meer die trek te willen doen, was mijn mening hierover veranderd! De eerste trek gedaan meteen na arriveren in Indonesië, wat was dat zwaar en wat heb ik op Thomas moeten leunen om m uit te lopen! Voel me na 5 weken alleen reizen en op mezelf bouwen zo goed en sterk, dat ik de jungle-trek nog een tweede keer wilde doen, om mentaal en fysiek te ervaren dat ik sterker ben geworden! En dus.... Afgelopen zondag: Jungle-trek part 2!

Pas halverwege de trip mijn rugzak afgegeven en echt een fitter gevoel. De jungle beleven ging nu anders, zag meer ipv mij alleen te concentreren op mijn passen en uithoudingsvermogen!

Weer veel gezien, ook Mina. Mina de oerang oetang staat bekend om haar agressie... En ja hoor gelukkig als ik was dat we haar de eerste trek niet zagen, was het hier meteen raak! Letterlijk en figuurlijk. Mina is altijd uit op eten en als ze dit niet meteen of genoeg krijgt wordt ze boos.... Zo ook nu, ze beet gids Nordin in zijn been. Dood eng... Wilde daar meteen weg, maar Thomas en lilik bleven maar staan lachen... Vond t niet erg grappig! Gelukkig konden we rustig verder lopen. Maar na 2 uur, was ze er weer! Thomas twijfelde of om terug te gaan (lees hele heuvel weer afdalen) of Mina te voorzien van lunch zodat ze rustig zou blijven. De laatste optie werd gekozen en zo ging Nordin voorop met een uitgebreid maal. Geen schrijntje angst ondanks dat ie best gebeten was... Ik vond t maar niks, maar Mina liet ons gelukkig met rust!

Onderweg nu ook Thomas-leaf aapjes en een moonsnake gezien... En veel oerangoetangs! Mooie foto's en filmpjes gemaakt! De allerlaatste was wel het bijzonderst. We waren aangekomen bij de rivier, waar ons kamp was en daar was Jacky. Volgens Thomas erg vriendelijk en Lilik kreeg meteen een knuffel! Ze zeiden dat ik voor de foto wel dichtbij kon zitten en toen pakte ze ineens mijn hand! :) Jacky met baby! Zelfs terwijl andere mensen op de foto wilden liet zij mijn hand niet los. Sterk beest! Vond t een beetje spannend, maar nadat ze wat te eten had gekregen, liet ze los!

Hierna moesten we de rivier oversteken naar een ander tentenkamp dan de vorige keer! Hier was ook weer Oeloe! Heerlijk gegeten, en beroerd geslapen. Ook dit keer geen goede matrassen... Maar goed! De spelletjes van de vorige keer werden ook nu gespeeld! Ik kende ze al, dus kon de schijn mooi met Thomas en Oeloe meespelen! Erg gelachen!
Wederom een toffe en onvergetelijke ervaring rijker!!

KINDERTEHUIS part2
Ook deze week het kindertehuis weer bezocht. De Nederlandse eigenaresse was weer terug uit Nederland en kon schokkende dingen vertellen over de gesteldheid van sommige kinderen hier in Indonesië. Een beperking of apartheid is hier in Sumatra een groot taboe. Ze wist me te vertellen dat er op niet heel grote afstand ergens in een huisje een kind zit opgesloten in een hok, twee vingersbreed een kier, waardoor wordt gevoed en de ontlasting wordt weggeveegd. Het kind ziet geen daglicht en wordt verborgen gehouden. Bij toeval kwam ze er achter omdat ze er langs liep en iets hoorde schreeuwen.
In Medan is een plaats waar "gekke" kinderen overdag tussen vier muren zonder dak worden gelaten en in de avond weer worden binnen gelaten... Weggestopt van de samenleving... Gekke wereld...

Ze vertelde me hoe ze de kinderen willen en proberen te helpen voor een betere toekomst en hoe dit soms goed uitpakt en soms op groot drama kan uitlopen...

Meest schokkende is dat ze meenden een meisje van 13 goed te hebben uitgeplaatst naar haar zus en zwager... (Geen ouders) verdienden geld en ze had een goed thuis daar. Op afstand volgden ze haar. Op gegeven moment bleek het meisje zwanger (13), misbruikt door zwager. Zwager opgepakt en toestemming afgegeven om bij het meisje een abortus te doen op moment dat dit nog kon. Echter geen arts wilde dit doen, omdat het vermoedelijk (volgens mentaliteit hier) haar eigen schuld was...
Het meisje is met haar zus gevlucht naar de stad. Het "verhaal" is nu, dat ze met 8 maanden toch nog geaborteerd is. Sindsdien is er niets meer van het meisje vernomen. Haar familie zwijgt en zegt niks te weten.... Vermoedelijk omgebracht door eigen familie, omdat ze een schande is voor de familie... Slik... Schaduwzijde van dit prachtige land... De school die ik in Bandung heb bezocht is dus grote uitzondering!

Beetje onder de indruk van deze verhalen nog even liggen zonnen en zwemmen en vanmiddag met Thomas zijn vrouw Diana naar hun nieuwe huis geweest om wat kleren voor de bruiloft morgen te passen... Passen perfect! Ben benieuwd morgen...