YOGJAKARTA - NOVOTEL-hotel

Na 8 uren in de trein te hebben gezeten, al mijn muziek van mijn telefoon al 20 keer te hebben beluisterd en uit mijn slaap gehouden te zijn door een man die naast me kwam zitten en me de oren van het hoofd vroeg over het leven in NL (wat me overigens op dat moment erggg irriteerde - omdat ik al 48u wakker aan het zijn was), aangekomen in Yogjakarta - Centraal Java.

KURNIADI
In Yogjakarta zou ik Kurniadi ontmoeten, een vriend van de familie Pechler uit Oosterwolde. Aanvankelijk was de aanbeveling om hem te bezoeken in Banka (eiland dat hoort bij Sumatra). Het schijnt hier prachtig te zijn en ik was erg welkom. Door keuzes maken en te hebben gekozen niet weer zo heen en weer te vliegen, stelde ik hem voor de grap voor dat hij wel me mocht vergezellen in Yogjakarta. Hij vertelde dat hij veel reist, maar eigelijk niet heel veel van Java te hebben gezien. Ondanks mijn grap, ging hij serieus op het aanbod in en zo vloog hij vrijdag van Sumatra naar Yogjakarta om mij te vergezellen dit weekend!

Kurniadi heeft een erg goede baan bij de oliemaatschappij van Indonesie. Dit maakt het voor hem mogelijk om veel te reizen en een hoop van de wereld te zien. Een groot contrast met de vrienden die ik op Sumatra en in Malang gemaakt heb. Zij kunnen dit echt niet permiteren, Kurniadi wel. Het eerste plan was dat ik een ho(s)tel zou gaan zoeken om een kamer te delen. Maar hij vertelde me een dag voor mijn vertrek naar Yogjakarta dat hij naast zichzelf ook zijn moeder, 2 tantes en een vriend mee zou brengen en het hotel al geregeld had... Vol verwachting wat dit weekend me zou gaan brengen, me in een taxi naar het hotel laten brengen.

Novotel, 5 sterren, warm water, bad, zwembad, uitgebreid ontbijtbuffet, heerlijk bed... Voelde haast iets bezwaarlijk en overdonderd om dit aanbod aan te nemen. Maar mij werd verzekerd dat ik er gerust van kon gaan genieten!

Ik moest mijn kamer delen met de vriend van hem. Iets wat me niet echt aanstond, omdat ik afgelopen weken al een beetje contact met Kurniado had gehad en ik nu in een kamer kwam met een vreemde jongeman. Maar enfin. Snel werd me duidelijk gemaakt dat hij geen toestemming van zijn moeder kreeg om in eenzelfde ruimte te slapen als ik, westerling non-moslima. Van Budi (de vriend) en de moeder van Rio (whatsapp) begreep ik dat moeder erg streng vast houdt aan de principes van haar geloof. Kur is haar enige zoon en zij wil hem "beschermen" tegen de open westerse wereld. Zij heeft in haar hoofd dat hij trouwt met een moslim meisje. We hebben er heel wat grappen overgemaakt. Kur is in tegenstelling tot zijn moeder erg open-minded en verwesterd, maar moet respect hebben voor zijn moeder. Kan er wel grappen om maken, en omdat zijn moeder en tantes geen engels spreken en verstaan zorgde dit soms voor hilarische momentjes.

Omdat moeder en zijn tantes ons het hele weekend vergezelden, heb ik hier weer erg rekening mee (willen) houden betreft kleding. Liep ik dan in de brandende zon met bedekte benen en armen... Pfff... begrijp niet dat die mensen dat uithouden, en dan dragen ze ook nog een hoofddoek...

PRAMADAN/PALEIS SULTAN
Het hele weekend zijn we rondgereden door een prive-chauffeur. De vrijdag zijn we naar de Pramadan tempel geweest en hebben het paleis van de Sultan bezocht. Het paleis vond ik niet heel erg boeiend. De pramadan tempel een prachtig bouwwerk. Het verhaal is dat deze tempel als liefdesbetoon in 1 nacht gebouwd is. Het is echter een mega tempel, dus of die mythe helemaal op gaat denk ik niet!

BURRUBUDUR
Zaterdag zouden we vroeg vertrekken, maar beide heren hadden zich gigantisch verslapen, dus vertrokken we pas om 9.00 - en dat terwijl ik netjes om 7.00 met moeders en tantes aan het ontbijt zat... Moeders en tantes vergrepen zich aan al het lekkere eten en ik heb vol verbazing zitten kijken hoe al dat diverse eten naar binnen ging. Werd er nog net niet misselijk van...

Burrubudur, de mooiste tempel van Java stond op het programma. De weg er naar toe was drama, de taxi chauffeur in gedachten al 10 keer de taxi uitgeschopt omdat het zo'n beroerde rijder was. Stoppen, optrekken, remmen... Al na een half uur zat een van de tantes kotsend voor in de auto, na een uur volgde ook moeders. Gewoon in een zakkie, netjes niks geknoeid, maar een vieze lucht!!! Budhi en Kur leken er niet vreemd van, lachten wat en dommelden gewoon weer in slaap. Toen we aankwamen was IK beroerd en begon het ook nog keihard te regen.... :( Was niet heel blij, maar na een cola en even zitten de tempel ingegaan.

Eerst nog even betalen. Kur had kaartjes gehaald, 6 stuks. Gisteren hadden we al ondervonden dat er groot onderscheid is tussen de entree voor lokale bevolking en internationale touristen. Ik werd bij de ingang uitgebreid ondervraagd en moest mijn paspoort laten zien, die ik uiteraard niet bij me had. Ondanks Kur zijn verklaringen en smoezen dat ik zijn vriendin was, en zelfs zijn familie voor dit keer instemmend mee speelden, moest ik toch echt een ticket kopen aan het andere loket. 30.000 IDR (3 euro) versus 190000 IDR (19 euro) - wel kreeg ik gratis koffie en thee en kon ik bijkomen in een ruimte met airco.. ook hier erg om kunnen lachen.

De tempel was prachtig! De mooiste die ik tot nu toe gezien heb! Overweldigend groots en mooi. De enkel van de buddah aanraken brengt geluk, dus meteen ff gedaan, ondanks dat dat van de security niet mocht. We hebben verstoppertje met ze gespeeld, en het is gelukt! Ook is het ondanks dat het vol was met touristen gelukt om mooie foto's te maken van het uitzicht en de tempel. Voelde me echt stoer, vrij en happy boven op de top! Speciaal voor mama Kanti (Rio zijn moeder) nog even mooie kiekjes geschoten (uit het oog van moeders uiteraard) - ze blijft maar vinden dat we moeten trouwen... haha de grapjas..

OP STAP IN YOGJA
Vrijdag heb ik Lindsay ontmoet, die ik heb leren kennen door de mensen in Sumatra. Lilik heeft ons via onze nummers aan elkaar gekoppeld omdat hij dacht dat we een goede match zouden zijn en we allebei alleen reizen. Zij was op dit moment in Yogja dus hebben elkaar hier ontmoet. Samen met Kur, Budy en Indra zijn we drankjes wezen doen in Yogjakarta. Erg gezellig zitten kletsen over onze verschillende leventjes en de overeenkomsten en verschillen. Kwamen er achter dat arm of rijk, jong of oud het belangrijkste is dat je je sterk en gelukkig voelt. Reizen was een goede conclusie om dit te ervaren! Op geproost, want zo is het ook! Indra (Moslim) legde uit waarom hij 5 keer op een dag bid, om te danken voor de goede dingen en te bidden voor de strubbelingen en moeilijkheden die het leven soms kan hebben... heeft ie wel een punt. Kan er wel respect voor hebben dat zo'n jonge (en verwesterde) vent, ondanks dat we om 02.00 nog een drankje doen, keurig om 04.30 in de moskee zit...

MALBIORO-STREET: Shopping, shopping, shopping
Dat de moeder en tantes van Kur van winkelen en souvenirs kopen houden was ik al achter. Bij elk bezoek aan een tempel, hebben we 1,5 u tijd uit moeten trekken voor de dames die vanallerlei Javaanse dingen en lekkernijen aan het inslaan was. Na twee dagen, en tien tassen vol zou je denken dat ze genoeg hadden, maar op de laatste avond kon een bezoek aan Malbioro-street (een van de bekendste winkel/marktstraatjes hier) niet ontbreken. Uit nieuwsgierigheid meegegaan. Een drukte van jewelste en bij de eerste en grootste Batik-shop van de straat gestopt en zo'n 2 uur blijven hangen om met 1 tasje weer terug naar het hotel te gaan.

Ik had het na 1 rekje batik-jurkjes eigelijk wel gezien, tot ik mij ineens bedacht dat ik 14 juli een leuk feestje heb in Utrecht bij Judith, die als thema en dresscode voor haar verjaardag "steriotype wereldbewoner" heeft... Ik legde Kur uit wat de bedoeling was en liet me door hem EN zijn moeder adviseren om een mooie hoofddoek te kopen, zodat ik als Moslim-madame naar de party kan van Juud. Zorgvuldig werd een kleur en een stof gekozen, die nadat Kur en zijn moeder het besluit hadden genomen dat dit het moest worden, rete duur zijde was. Ik stond er op dat we die even gingen omwisselen voor de goedkope versie! Ik dacht dat het misschien wel wat gek was om aan de moeder van Kur te vragen, maar we hebben er samen heel erg om gelachen. Ze knuffelde me spontaan en kon ineens het woord beautiful uitspreken... als ze nu maar niet denkt dat ik me spontaan wil gaan bekeren... haha!

AFSCHEID
Vanmorgen al heel vroeg vertrokken Kur, zijn moeder en tantes weer richting Banka-Sumatra. Ik versta geen Bahasa, maar begreep uit moeders woorden dat ik maar snel naar Banka moest komen voor familiebezoek.
Met Lindsey zou ik voor vandaag een ander hostel gaan zoeken, omdat we hebben besloten om samen verder te reizen naar Bandung morgen. Ik zou daar een familie gaan bezoeken, en heb gevraagd of ik Lindsay mee mag nemen. Akkoord. Vlak voor vetrek zegt Kur tegen me dat hij wil dat wij vannacht nog in dit hotel slapen en hij dit voor ons in orde heeft gemaakt. Ik kan me echter een nacht in dit hotel niet permiteren, dus heb een aantal keer gezegd dat het niet hoefde, tot ik er echt geen woord tussen kreeg en het aanbod samen met Lindsey heb aangenomen. Op voorwaarde dat we in Nederland (hij bezoekt familie Pechler binnenkort) een keer op MIJN kosten iets gaan doen! Dit was oke! Om er zeker van te zijn dat Lindsey en ik ons redden heeft Kur gevraagd of Budy bij ons wil blijven voor treintickets regelen etc. Super!

KEERZIJDE
Ondanks dat deze jongen financieel veel mogelijkheden heeft, is het strenge geloof en de tegenstrijd tussen dit geloof en de westerse wereld die hij ook kent erg lastig voor hem. Begreep dat hij dit jaar moet trouwen omdat hij anders te oud wordt (27) en zijn moeder waarschijnlijk zijn vrouw kiest. Het leven dat hij graag zou leven en dit buiten oog van zijn moeder ook gedeeltelijk doet - zorgt voor een innerlijk conflict tussen eigenwaarde, eigen keuzes en belangen en de verbondenheid en loyaliteitsplicht tov zijn moeder. (en dan lopen wij in NL te zeuren over allerlei kleine problemen, terwijl we vrijheid van meningsuiting en keuzes hebben en dit ook geaccepteerd is (ook tegenover ouders) hier een soort van taboe). Ik vraag me af wie er hier gelukkiger is, de arme mensen op sumatra die door gebrek aan financiele middelen gelukkig zijn metde middelen die ze hebben in hun eigen dorpje of iemand die veel van de wereld ziet, maar gevangen zit in een loyaliteitsplicht tav moeder en geloof... Erg interresant om over na te denken.

SPA/ZWEMBAD/LUNCH
Na vertrek van Kur en familie, is Lindsey vanuit haar hotel naar mij gekomen en hebben we een lekker relax dagje gehouden door een lekker bezoekje aan de SPA van dit hotel. Masseren kunnen ze hier wel! Heerlijk!

Kurniadi: BEDANKT!