MALANG jeugdherinneringen en indrukken Malang!

Gisteravond is Rio dan eindelijk gearriveerd! Leuk na al die jaren! De pret duurde maar voor even, want hij had andere afspraken staan in de avond. Zijn moeder vroeg me daarom om mee uit te gaan, maar mijn moeheid en darmen zeiden dat ik beter "thuis" kon blijven! En dus bleef ik thuis bij de familie waar we logeren. Met mijn loneleyplanet en een woordenboek Indonesisch-Engels hebben wij ons prima gered! Erg gelachen, met handen en voeten kom je een heel eind! :)

Vanmorgen eerst weer door de fijne vrienden van de moskee gewekt om half 5 en toen ik net lekker weer in dromenland was, klopte Rio op mijn deur! Lees: half zeven! :( ik denk dat ik de illusie uitslapen op vakantie maar aan de kant schuif... Ietwat versuft aan het ontbijt gaan zitten... Rio en zijn ouders hebben met oog op vertrek van morgen nog een drukke planning! En aangezien ik me door hen graag op sleeptouw laat nemen, omdat ik zo optimaal de ins- en outs uit dit land kan halen zaten we om 8u in de auto om bloemen te brengen naar zijn overleden oma en oom.

In de buurt van de begraafplaats staan allerlei kramen met gekleurde bloemblaadjes die overigens heerlijk ruiken! We namen een aantal zakjes mee en gingen verder. De begraafplaats waar Rio zijn oma ligt deden we eerst aan. Een vriendelijk ontvangst! De begraafplaats zelf een mooie illustratie van hoe de mensen in indonesie leven: kris kras door elkaar... Geen rechte lijnen te ontdekken.. Her en der zitten mensen, ze spelen een spel, liggen te slapen of hangen hun was te drogen aan de hekken rondom de graven... Het kan allemaal hier! Na een gebedje gingen we verder naar een volgende begraafplaats. Er werd me verzocht hiervan geen foto's te nemen uit respect voor de familie. Deze begraafplaats was heel anders. Slecht onderhouden en de mensen die er rondhangen uit op fooien en geld. Dit voelt niet goed voor de familie. Wanneer we er aankomen snellen een stuk of zes mannen richting de plek waar we bloemen leggen. Terwijl Rio en oom W een momentje houden, zijn deze mannen nog druk met snel even onkruid weghalen en vegen... Om wanneer we vertrekken stuk voor stuk hun hand op te houden voor geld. Bizar! Oom W. wimpelt ze af en duwt me langs deze mensen... Voelt naar voor nabestaanden en raakt emotioneel...

Next stop voor ontbijt... Ik had toch al ontbeten?! :s Ok... vooruit, omdat jullie het zo lief vragen... Om 11u aan de pisang goreng, rijst en gebakken vis! Zon vis die je ligt aan te staren vanaf je bord! Heb een paar hapjes gehad... Best lekker, maar liever niet in de ochtend... Gehe!

Onderweg terug naar huis Rio zijn ouders opgepikt die bij familie op bezoek waren... Weer een heel ander huis... Veel herkenbare meubelen en oude spullen uit koloniale tijd! (Lang leve de voorliefde voor oude spulletjes!)

In de middag hadden zowel Rio als zijn ouders nog druk programma! Ik ben met de tante waar we logeren en Panji naar het park en supermarkt geweest met openbaar vervoer! Twintig minuten in minibusje kost slechts 20 cent! We zaten op een gegeven moment wel met 13 personen in het busje, maar dat mocht niet baten!
Ondanks dat we elkaars taal niet spreken leuke middag gehad! Ze heeft me lekkernijen laten proeven in het park, waar iedere dag activiteiten en lekkernijen zijn voor kinderen! Let wel, lekkernijen variërend van 15 tot 40 cent...

Onderweg blijf ik mijn ogen uitkijken naar het straatbeeld van malang! Scooters, tuktuk, school kinderen, eetkraampjes...

Vanavond even wat concrete plannen gemaakt! Ik wilde graag Bromo vulkaan gaan zien, maar door te weinig touristen is dit erg duur en bovendien "saai" om alleen te doen. Oom W en moeder van Rio tipten dat de begraafplaats van sukarno, eerste president van Indonesië, ook erg de moeite waard is om te bekijken... Oom W wil wel met me mee! Heb het thuisfront even een Wikipedia uittreksel laten sturen zodat ik me alvast kan inlezen... Denk niet dat oom W me dat in netjes Engels kan uitleggen... So.. Thx Nelleke!

Verder zou ik morgen verplaatsen naar een ander nichtje van Rio, die goed Engels spreekt... Heb me echter bedacht dat dit voor 2 nachtjes en het feit dat deze familie mij naar airport brengt en mee gaan donderdag - een beetje veel geregel wordt om niks... Ik blijf hier dus wanneer Rio en zijn vader en moeder weer naar NL gaan! Dat wordt handen en voeten werk, maar ik kan dat!

Er waren vanavond veel mensen om doei te zeggen tegen Rio en vader en moeder. De hele familie van moeder woont hier... Dus er was uitgebreid tijd om te kletsen en te eten (uiteraard! ;))
Iedereen erg vereerd mij te leren kennen.. Er ontstonden leuke gesprekken en een spontane uitnodiging van een vriendin van Rio zijn moeder om een paar dagen in Jakarta te komen... Moet keuze maken!! Eerst naar Bali! :)

En nu... Lekker in mijn bed alweer! Hoor mijn wekker zo weer gaan! Ben me een beetje aan het verdiepen in de islam, zodat ik ook een idee heb waarom die mensen dit zo doen! 5 keer per dag ben ik inmiddels achter... Later meer...

Kus! "Miss Anne"